jæja veriði sæl að sinni, ég er skunduð til frændra vorra í sænska landinu góða. lofa ekki neinu um blogg. en ef ykkur skyldi liggja eitthvað á hjarta þá er mailið mitt: halllla@hotmail.com. sjáumst eftir 24 daga og sigga sjáumst eftir árið góða.

morgunstund gefur gull í mund. já ég er bara merkilega fersk á leið í skondnasta pikknikk sem ég hef farið í. já klukkan sjö verð ég mætt í pikknikk með bollurnar mínar sem ég slumpaði saman í gærkvöldi. þannig er nefninlega mál með vexti að tveir andrar plús tveir rauðhærðir gefa af sér ónáttúrulegt fyrirbæri. en þessu fyrirbæri datt einmitt í hug að efna til pikknikks á umferðareyjunni þar sem við mætumst á morgnanna. safna minningum, já safna minningum.

ég gæti í dag haldið áfram að segja frá vinnuheimi mínum. hversu dásamlegt það er að dvelja tímumunum saman í beðunum í fjölskyldugarðinum og láta hugann reika. en hins vegar ætla ég að sleppa því og líka að sleppa því að segja frá pælingum föstudagsins um hvað það væri merkilega skemmtilegt að eiga sameiginlega eiginleika með ánamöðkum. það er að segja að vera þeim eiginleikum búin að geta skorið sig í ellefu hluta en haldið samt áfram að lifa hinu ágætasta lífi. hvernig við gætum með því móti samtímis gengið á everest, þrætt við páfann, horft á lifandi vísindi og prjónað sokka. hlustað á justin, gert magaæfingar og sniffað lím. en nei ég ætla ekki að brjóta þetta frekar til mergjar. ég nebblega vann ekki þessa helgi, merkilegt nokk. heldur eyddi stórum hluta helgarinnar heima hjá henni sigrúnu þar sem til dæmis fór fram kveðjupartýið hennar siggu guatemala-fara. ég held barasta að það megi dæmast nokkuð ágætt partý, alla vega skemmti ég mér prýðilega. að mestu vel mannað og ágætis stemning. þrátt fyrir nokkrar uppákomur sem var reddað með snarræði. svo var ekki síður góð stemning í þrifnaðarpartýinu sem hélst gangandi fram eftir nóttu. og verð ég að koma því á framfæri hér að hann andri egils er í gífurlegri sókn á fyrsta sætið á lista kórsins yfir efnilegustu eiginmenn hans, þar sem hann stóð sig með eindæmum vel í eftirpatýinu góða. en já ég var bara nokkuð sátt við kvöldið.

ég held ég sé að fá skilaboð um að ég og tölvur eigum ekki samleið. ég hafði fulla trú á mér í tölvum þangað til ég byrjaði á þessu bloggi. bara það að posta bloggin mín hefur reynst mér fáránlega erfitt. aftur og aftur skrifa ég eitthver reiðinar býsn sem hverfa þegar ég posta þau og gengur ekkert að publisha eða neitt. en þesum grunsemdum mínum verður nú eytt þar sém ég ætla ekki að verða eftir í tækniþróun heimsins og verða antitölvuvædd.