jú já foreldrar mínir eru bæði líffræðingar og ég heyrði einu sinni góða skilgreiningu á starfsviðum þeirra; mamma líffræðingur í stígvélum og pabbi í slopp. já hún mamma er ansi græn* og það mátti líka glögglega sjá á ísskápnum áðan því að mamma hafði farið að versla. þrátt fyrir að umbúðir varnings sé sjaldnast grænar þá var hlutfall grænna matvæla í meirihluta. í grænum lit, sem var einmitt sannað að væri slæmur litur í mælskukeppni mh-inga síðastliðinn mánudag. en í dag var ég einmitt staðsett í sigurliði umræðna um unglinga og já okkur öllum til léttis, að vissu leiti, þá var niðurstaðan sú að það er ekki hægt að vera án unglinga. ég verð þó að viðurkenna að þrátt fyrir að meðmælendur unglinga hafi unnið og ég verið í því liði, þá átti ég í hinu mesta basli við að koma með mótsvör. kannski ekki bara vegna þess að ég hafði það greinilega ekki í hendi mér, heldur líka því að katrín, mótherjar okkar voru líka svo djéskoti sleip. og ég hélt líka að sigurinn byggi þeirra megin, eða þar til ég frétti það að mótsvör vega 1/3 stiga. en jú já, ég hafði það alls ekki í hendi mér að koma með mótsvör. ég tel mig nú samt alveg hafa röklega hugsun, en fannst það jáh, örlítið flókið þar sem ég sat á milli tveggja prýðilegra ræðumanna. ræðumanns dagsins og þaulreynds ræðumanns nokkurs. þótt sá hinn sami ræðumaður hafi eitt sinn verið krýndur ræðumaður íslands, þá get ég hælt mér af því að hafa eitt sinn kjaftað þann kauða í kaf og ég efast um að hann geti fært nokkur rök á móti því.
*ekki þá í merkingu þeirri að vanti kannski smá skrúfu í höfuð henni, þar sem mamma mín er fróð með eindæmum
miðvikudagur, mars 17, 2004
það er ótrúlegt hvað gott veður hefur góð áhrif á mann. þótt gangi illa. einkunnir ekki eins glæsilegar og maður hefði kosið þá reddar veðrið því. það er einfaldlega ekki hægt að vera pirraður þegar sólin skín svona. ég verð alltaf mjög sátt við að vera í mh þegar græjunum er kippt út og músíkin látin duna. mér finnst það vera mh - andinn beint í æð.
þriðjudagur, mars 09, 2004
ég lagaði linka listann minn í dag. langaði doldið til að setja inn kommenta box en kunni það ekki og nennti ekki að læra það svo ég gerði bara linnkalistann minn aðeins öðruvísi. komnir fleiri inná hann ... allt í bland við allt... gettókrúið og mh ingar ásamt góðu fólki... þessi leti er nú bara í stíl við vikuna og ég nenni eiginlega ekki að skrifa meira svo að...
miðvikudagur, mars 03, 2004
þetta er búið að vera svo fáránleg vika að það er ekki lítið. nýir persónuleikar komið fram á borði mínu og margt sem hangir á nálinni þessa dagana. en það sem mér finnst best af öllu, svo ég komi nú með smá væmin heit, þá held ég barasta að það sé að fara að vora. krókusar bara farnir að láta sjá sig. og já trúið því að þá hýrnar yfir mér bráin. bara skapið verður ofsa gott og böðið af stærðfræðiprófi fær bara að sigla sinn sjó. en já ég hef sannað það þessa viku þá staðreynd að ef mann langar ekki til að rekast á fólk, þá gerir maður það, en ef mann langar til að rekast á eitthvern ákveðinn, er búinn að vera að gera sig til í marga klukkutíma, þá hittir maður í mesta lagi strætóbílstjórann sem keyrir 110 una á morgnanna. jáh. þetta hefur verið sannað. annars hætti ég þessu romsi að sinni.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)