ég hef verið klukkuð. þá verð ég víst að taka mér tak og skrifa.. en á morgun....

jæja ég er komin heim. búið að vera gaman. gaman að hitta alla og gaman þegar það er gott veður. það er ekki nein staðar í heiminum jafn gott veður og á íslandi þegar það er gott veður.

eg for i fyrsta skiptid i verslunarmidstod i gaer i 10 manudi. merkilegt. thad var i ecuador og astaeda thess ad eg missti mig yfir verdlaginu. thad var samt kannski ekki svo slaemt thegar eg akvad ad bera thad saman vid island frekar en peru.

i peru kosta:

1/2 gos eda vatn - 20 kr isl
leigubill - 40-60 kr isl
mototaxi - 20-40 kr isl
10 braudbollur - 20 kr isl
internet klst. - 20 kr isl
tveir apar - 400 kr isl
eyrnalokkar - 20 kr isl
litra vodkaflaska - 300 kr isl
flipp flopps - 40 kr isl
hamborgari - 30 kr isl
3 retta maltid - 100 kr isl
bioferd - 100 kr isl
14 tima rutuferd - 1200 kr isl

hef komist ad thvi ad annad hvort mun eg fara a hausinn thegar eg kem heim eda tha ad eg verdi mesta nyskukind sem um getur og allir eiga eftir ad fordast a umgangast mig.

jaeja thad er nu sannarlega kominn timi til ad blogga.

margt er i gangi. helst thad ad sannarlega styttist i heimkomu.

er i dag i ecuador og a morgun.
4 dagar i piura.
2 dagar i cajamarca.
2 dagar lokavinna afs lima.
5 ferdalag i frumskoginn med afs.
1 dagur i lima.
4 dagar i piura.
1 dagur i lima.
1 dagur i new york

svo kem eg heim. en thangad til er um ad gera ad njota thess ad vera til i peru en um leid rifja upp hvad thad er gaman ad eiga goda vini og fjolskyldu ad heima og bjartar naetur.

ferdin til perù byrjadi skrautlega og hefur haldid thvi formi afram. er nokkud haegt annad herna i perù. skrautlegheitin byrjudu reyndar i costa rica thar sem vid misstum af fluginu okkar til lima. thvi thurftum vid ad fara a hlaupa eins og vid gaetum gegnum leigubìlagedveikini og lima eins mikid rugl og hun er, a augabragdi sem tokst bara merkilega vel midad vid taepan tima, mikinn farangur og helming faralanga ifrysta skipti a sudurhveli.

tha tok vid borgin hvita thar sem verslunarbrjaladid byrjadi. ja ull, ull, ull, og thad eru sannarlega ord med sonnu sem vedis sagdi, ad ef mamma vaeri i mh tha staedi i skaramus; ull, ull, ull. hun kom thau fljotlega ad godum notum, sko ullin, thegar var haldid i kuldaskpainn puno.

tho hofst gamanid, eg sem aetla ad stiga min fyrstu skref sem farastjori vard veik og thad virtist allt aeta ad vera ad mer. haedarveiki, hausverkur, lystaleysi, hor, brunnini i augunum, solstingur, svefnsyki, kuldi, eg er ad verda eins og hinn verst i perubui.

en ferdin helt afram og vid heldum uta kuldaeyjarnar i titicaca vatni sem er haesta stora stoduvatni heimi. forum baedi i heimsokn a fljotandi eyjar thar sem folk byr a heimatilbunum straeyjum og svo a storar eyjar thar sem bua thusundir manna. thar vorum vid bara gerd af eyjarskeggjum bodin i kartoflur og klaedd upp i thjodbuningana og drifin a diskotekid.

af eyjum titicaca heldum vid til cuzco. hofudborgar incanna. thar sem steinhledlur theirra tima halda enntha uppi storum byggingum en thad hldur ekki oalgeng sjon a sja 4 turista a hverjum steini. cuzco er turistavaeddasta borg perù og folk lifir eftir thvi. vegna aumingjaskapar mins lagdist eg i bolid a medan fjolskyldan skodadi steinhledslur eftir betri rammleik og kraftar byggdir upp fyrir adaldaemi ferdarinnar.

thad var vegur inkanna sem skyldi vera rumpadir af a sama hatt og inkar fyrri alda. med frabaerum hop med 13 turistum, 2 farastjorum og 21 manns krui var sigrast a brekkunum, baedi upp og nidur, bordadur dyrindismatur, hlaupid nidur brekkur, teknar myndir, horft a utsynid, barist vid kuldann og fram eftir gotunum thangad til gatann leidi okkur ad macchu pitsu. tyndu borginni. sem fannst. og vid nutum dagsins i sol og blidu a toppi fjalls thar sem borgin stendur.

madur tharf ekki ad komast i survivor eda paradis island til ad komast a hvitar strendur med taerum sjo og idandi dyralifi. thu getur alveg eins farid med foreldrum minum, henni vedisi, moniku vinkonu hennar og mortu. ja, thessi fraekni hopur hefur nu brunad um a vestur strond costa rica og skodad letidyr, apa, edlur og fugla af hvers kyns tegundum a milli thes sem vid liggjum a strondinni, drekkum kaffi og njotum thess ad vera til. og ferdalagid er rett ad byrja.

eftir godan fjolskyldudag i lima i peru, tok vid enn betri fjolskyldudagur i odru landi. fjolskyldan min, su eina sanna, og thad i costa rica. eftir 9 manudi rakst eg a gomlu hjonin og ognar ljufa stulkukind i midamerikulandinu costa rica. thad voru sannarlega fagnadarfundir. thad er eins og eg hafi hitt thau i gaer. eftir knus og kossa. voru thad enn fleiri fjolskyldumedlimir og enn fleiri knusar og kossar thar sem a flugvollinn voru maett fjolskylda vedisar i costa rica. nu i tvo daga hofum vid haldid afram knusum og kossum thar sem fjolskylda vedisar er oendaleg. og allir bua i litla saeta thorpinu cervantes. thar sem blomin sem vid reynum ad raekta i stofunum heima, vaksa i vegkontum og allir eru medlimir af annari hvorri strofjolskyldunni sem bua i baenum.

thegar eg vard 13 ara, atti eg leidinlegasta afmaelisdag lifs mins. eg fekk ekki pakka i rumid, reifst vid myndmenntakennarann i skolanum og for svo a ball thar sem strakurinn sem eg var skotin i, vann vangakeppnina med vinsaelustu stelpunni i hverfinu. thvilik vonbrigdi, a afmaelisdaginn minn.

en sidan tha hafa afmaelisdagarnir verid hinir agaetustu. haetti algjorlega ad hafa vaentingar til dagsins og tha vard allt miklu skemtilegra. thott prof sem er hefd afmaelisdagsins skyggi kannski a ar hvert.

en punkturinn yfir i-id sem vardar afmaelisdaga var settur her i peru. eg var dregin i bio a midvikudaginn, a lengstu myndina sem var til syningar en ja. klukkan um 00.07 kom eg heim, allt dimmt og hljott thangad til brast a trompetleikur og hvad hafi ekki stadid i stofunni. mexikanskir mariachis. spilandi og syngjandi asamt fjolskyldum minum, afs-urum og fullt af vinum. stofan var full af folki og thar var bord hladid kraesingum. eg kom gjorsamlega af fjollum og rodnadi svo mikid ad mer finnst eg vera enntha raud. en thad kom ekki veg fyrir ad sveiflan var tekin og veislan helt afram fram eftir ollu. va eg er enntha gattud. i tvaer vikur voru allir bunir ad vera ad skipuleggja sjoid og eg hafdi ekki graenan grun. sem gerdi thetta skemmtilegra fyrir vikid. thad ad laera ad gera ser ekki vaentingar skiladi ser vel, med (raudri) stelpukind af fjollum.

i piura er staersti markadur sem eg hef komid a. i eg nybuin ad laera nokkurn vegin ad rata um hann en alltaf rekst eg a eitthvad nytt. thad er gjorsamlega haegt ad kaupa allt a markadnum. alla matvoru, avexti, kjot, hvort sem thu vilt sneid eda tonn eda enntha lifandi, sko, skartgripi, gaeludyr, naerfot, velar, hljodfaeri, matreiddan mat, apotekvorur, nefndu thad, allt ar haegt ad fa.

subbulegasti stadurinn er an efa staersta kjotbordid. eda thad er kjothusid, thad er fullt af kjoti, blod lekur a golfinu, hundar eta innefli ur hrugum og pokum, ekki oedlilegt ad sparka ovart i kjuklingahofud a labbinu eda missa fotana i slorinu. fnykurinn er ogedslegur og thvi vil eg helst alltaf hlaupa i gegnum thetta svaedi med lokud skynfaerin.

en eitt sinn a hlaupunum, med vidbjodinn i kokinu og rausandi um thad hver gaeti hugsad ser ad vera med bud i sama radius vid kjotid, rekst eg a thessa guddomlegu skobud. lager fullur af skom fra 50's 60´s timabilinu. fra thvi hef eg verid fastagestur i kjothusinu.

nu thegar er eg buin ad kaupa mer 5 por af skom tharna og their dyrustu kostudu heilar 450 kr islenskar. eg fer ad verda frekar vandraedaleg yfir tidni koma minna i budina, serstaklega thar sem thau sem reka hana eru farin ad miskilja eitthvad. thad eru eldri madur og dottir hans. ad tidni koma minnar snuist kannski ekki um ast mina a skom. thott thad se reyndar algjorlega raunin. thau eru farin ad lyta a mig sem fjolskyldu vin og nuna eru thau helst a thvi ad gera mig ad gudmodur nyasta fjolskyldumedlimarins. eg helt thad vaeri grin fyrst en nun thegar mamman vill fa heimilisfang mitt og simanumer og ad madurinn hennar fai ad hitta mig, ja tha for eg ad naga mig i handarbokin og efast um ad eg maeti aftur thangad i brad.

i piura og allri peru er frekar skondid ad svipadar budir og thjonustur eru allar a sama stad. i somu gotu eru naestum oll apotek baejarins, sama ma segja um hargreidslustofur, bokabudir og bara allt. thad getur einnig reynst kaldhaednislegt hvad ma finna budirnar thar sem til daemis allar likkistubudir baejarins eru stadsettar fyrir framan staersta spitalann.

annars er lika skemmtilegt ad segja fra thvi ad adalhverfissjoppan heitir selecta og thad er thvi haegt ad halda afram hefdinni meira ad segja herna i i piura peru. skreppa a select(u).

til hamingju med daginn allar mommur. og mest til hamingju mamman min sem er uppahalds mamman min.

i peru er maedradagurinn haldinn mjog hatidlegur. allt snyst um daginn. ekki bara fyrir blomabaendur. allir skolar eru med uppakomur fyrir mommurnar, bunar til gjafir og undirbuin atridi. og allir reyna ad gera eitthvad voda ljuft fyrir mommur sinar, dagurinn er svo sannarlega stranglega fridagur.

afhverju holdum vid ekki svona uppa thennan dag. vid sem erum til daemis ekki svo truud thjod hofum alltaf fridag a upptigningardag sem eg efast um ad naestum allir viti afhverju er fridagur. og ju kannski vita thad en paela ekkert i thvi thar sem their hafa ekki bibliuna a nattbordinu. en allir eiga mommu eda hafa att mommu. eg veit ad maedradagurinn er alltaf a sunnudegi en svona til ad taka daemi. mer finnst ad maerdadagurinn aetti ad vera hatidsdagur og ju einnig fedradagurinn sem er i juni. en eg vissi ekki einu sinni ad vaeri til thangad til nuna.

Halóskann

Hér hefur Halóskan hafið kómentun.

thad er ekki nog ad fa 10 i ritvinnslu i 10.bekk til ad thykjast vera godur i tolvum. ju thad er adeins nettara nuna bloggid mitt. loksins en ja. hmm. engir linkar og engin koment. svona er madur laginn vid thessa vel.

eg skil afskaplega vel i dag afhverju skolarnir eru rammlega innilokadir med haum veggjum, gaddavir og rafmagnsgirdingum. thi eg atti afskaplega rolegan dag i gaer i skolanum. afsloppud hreint bara. en svo datt eg inna frettatima i sjonvarpinu um kvoldid og thad var afskaplega ahugavert. eg datt nidra frett fra horkumotmaelum og oeyrdum, loggur med barefli, slagsmal, eldar, reikur laeti og allt ad tryllast. og undir stod "piura". ahugavert, eg sem helt ad allt vaeri svo rolegt i piura. aldrei hef eg ordid vitni af svona logudu. spyr mommuna mina hvenaer thetta hafi att ser stad. "i dag" segir hun " kannastu ekki vid svaedid?". juju, var thetta ekki bara vid adstodu baejarstjornarinnar i piura sem liggur einmitt ad skolanum minum. i bakgardinum bara. frekar athyglisvert.

annars hefur skolaganga min tekid stakkaskiptum. eg fekk leyfi til ad maeta ekki i staerdfraedi, edlisfraedi, ensku og kristinfraedi. tha er skolaganga min nokkud gotott en i fyllt upp i stadinn med ithrottum og myndmennt. frekar hress med thad. thar sem eg fae ad hnodast i litlu 3 ara krokkunum og klippa, lima og mala.

piura baerinn minn er katholskasti stadur sem eg hef a aevi minni komid a. katholska truin og bodskapur hennar er alinn upp i bornunum um leid og thau koma i heiminn. svo taka skolarnir vid. ekki naestum allir skilgreindir truarlegir skolar en tho er bedid a hverjum degi. aetli their sem skilgreini sig vera truarskola fari ekki i messu a hverjum degi, er ekki alveg med thad a hreinu. en allavega. um daginn do pafinn og tha voru gerdir helgidagar herna. allt var lamad. a thessum tima herna hef eg laert heilmikid um pafann og vatikanid. og alltaf ju meira og meira um trunna sjalfa. ju henni fylgja strangar reglur. og her eru thaer sko "virtar". ekkert kynlif fyrir giftingu og alls ekki fleiri en einn maki. eg rak mig fljotlega a thad i kristinfraedi ad thessar reglur eru litnar grafalvarlegum augum. en mig grunadi thad tho alltaf og se thad alltaf betur og betur hvad allir eru i miklum blekkingarleik. kaerustupor virdast brjota reglurnar a augarbragdi og aftur og aftur ser madur dembt a brudkaupum i kring um sig adur en kulan fer ad sjast a stelpunni. kaerustupor segja ekki foreldrum sinum fra enda er flestum bannad ad eiga kaerustu eda kaerasta. svo thau hanga endalaust i almenningsgordunum sem eg er haett ad leggja leid mina i a kvoldin thar sem eg gaeti vel truad thvi ad thar fari fram fjolbreyttari frjovgun en einungis fraefrjovgun. allir bekkir svo pakkadir af kaerustuporum ad allt gaeti gerst an thess ad nokkud hinna paranna taeki eftir thvi. enda upptekin.
ungar ofriskar stelpur eru alls ekki osjaldgaef sjon, enda hafa thaer aldrei fengid neina fraedslu um getnadarvarnir eda kynlif og strakurinn enn sidur. enda hefur thess ekki thott thorf thar sem thaer eiga ad vera komnar i hjonaband thegar hugurinn faer ad leida ad thess hattar efnum. her eru fostureydingar svo glaepur.af somu astaedu er ekki oalgengt ad ungar maedur hlaupi a tiu stykkjum af bornum. en thott mamman eigi kannski 10 born a madurinn hennar kannski 16 a sama aldri og hennar. eg thekki strak herna sem a thrju systkyni heima hja mommu sinni og thar sem pabbi vinnur i nalaegri borg a hann lika thrju born thar. sem eru naer honum i aldri en thau a heimilinu. eda a svipudum. foreldrar hans eru samt ekki skilin og heldur ekki pabbi hans og hin konan.
ja thetta er katholskasti stadur sem eg hef komid a.

jaeja. langt sidan eg hef gefid mer tima til ad setjast nidur vid tovluna. en ekki af slaemum astaedum. loksins finnst mer eg vera ad adlagast. frekar seint i rassinn gripid. ja eg komst ad thvi ad thad er barasta mun audveldara ad eignast vini thegar madur talar spaensku. thvi astaedulaust ad vaela yfir thvi ad eiga ekki vini fyrr en ad hafa gert eitthvad i thvi. thad skiladi ser med thvi ad dyrabjollunni verdur bradum slitid. komst inni vinahop sem ja, kannski er ekki jafn metnadarfullur og vinahopurinn minn heima. en thad getur bara verid agaett herna i peru. tha gefa their ser tima til ad hanga med lotum skiptinemastelpum sem nenna ekki ad gera heimavinnuna sina. svo kunna their ad dansa og thad er ansi skemmtilegt.

a sama tima by eg hja fjolskyldu sem ofdekrar mig. er eins mikil andstaeda fyrri fjolskyldu minnar og haegt er ad finna. vilja allt fyrir mig gera. telja ekkert eftir ser og eg verd half vandraedaleg yfir orlaeti theirra. en thad er ekki bara thad sem gerir lif mitt gott heldur bara thad ad bua hja heidarlegri og heilbrigdri fjolskyldu. thad er vist haegt ad finna venjulegar fjolskyldur i peru thott sumir myndu kannski ekki telja thad venjulegt ad eiga 2 hunda og 6 ketti.

fyrst thegar eg kom i heimsokn i husid thar sem eg a heima nuna hitti eg dotturina. hun er jafngomul mer og heitir claudia. thegar hun vissi ad eg kaemi fra islandi valt upp ur henni a bjagadri islensku "fardu i rassgat". thad var frekar merkilegt ad heyra svona i smabae i peru en atti ju syna skyringu. claudia var skiptinemi i italiu og hitti thar islenska stelpu sem kenndi henni thessa frabaeru setningu. en thad sem mer thotti ju merkilegast var thad ad thessi islenska stelpa heitir helga og er aeskuvinkona min ur arbaenum.
svo flutti eg i hus claudiu og thad var um daginn ad eg bakadi fyrir heimilisfolkid sukkuladikoku sem vid thekkjum a heimilinu minu a islandi sem "sukkaladikoku mommu helgu". thotti mer afskaplega skemmtilegt ad segja mommunni a heimilinu minu thegar hun spurdi, ad eg hefdi laert ad gera thessa koku af mommu vinkonu dottur hennar a itlaliu.
eg var lika bedin um ad skila thvi til helgu ad hafa samband vid fjolskyldu sina a italiu, thar sem thau eru buin ad vera ad reyna ad na sambandi vid hana. endilega komid thvi til skila.
heimurinn er litill, thad ma nu segja.

skolaganga min er hafin ad nyju. og thad eins olik fyrri hlutanum og hugsast getur. eg er komin i annan skola. thar sem athofn i rodum og baenir fara ekki einungis fram a manudagsmorgnum heldur a hverjum morgni og i hverjum friminutum. i thessum skola er eg i 14 manna bekk en ekki 48 manna bekk. og vid gerum ekkert annad en ad laera. eg er sett i allt jafn mikid og hinir krakkarnir. eg tarf lika ad lata kvitta i skoladagbokina mina ad eg hafi skrifad alla heimavinnuna hja mer og eg tharf lika ad klippa ut og lima i stilbokina mina takn og takn med ordum. i thessum skola tarf eg ad vera med rauda teygju i harinu vid adalskolabuninginn og blaa teygju vid ithrotta skolabuninginn.

annars er nyja simanumerid mitt:
00-51-73-343752

i piura eru svo mikid af krokkum a gotunni. krakkar sem koma hlaupandi og bidja mann um pening a hverjum degi. thad er erfitt ad segja thad en madur hefur vanist theim en thad hefur aldrei reynst jafn erfitt og thessa dagana thegar thau eru oll i svo miklu kapi vid ad sudu ur vegfarendum stilabokum eda pennum, thvi thau mega ekki halda afram i skolanum nema ad thau komi med stilabaekur og skriffaeri. thegar eru thrir krakkar bunir ad far med mer i bokabudina, en thad er kannski einn hundradasti theirra krakka sem bida med bokalistana sina.

annars er herna nyja heimilsfangid mitt:
Halla
co/bastarrachea rivas
las acacias 224
(paralelo a la luis montero)
mira flores
castilla
piura
peru

hvad get eg sagt. ju komin med nyja fjolskyldu en get ekki hropad hurra fyrir thvi. en til ad gera soguna jafn langa tha laet eg thad flakka.
eins og eg hef sagt adur tha bo eg hja fyrri fjolskyldunni minni fyrir miskilning. sa miskilningur upphofst af thvi ad yngri brodurinn er buinn ad vera ad laera ensku i ca. 7 ar hja kennara sem heitir pilly. hann fekk hana a heilann eins og margt annad. allt snyst um thennan blessada enskukennara hans. svo kom thad til ad hun tok skiptninema enda fs-ari og maelti med thvi vid hann ad hann taeki lika. "svona saman". og audvitad var hann til i thad, helt tha ad honum yrdi kennd esnka af skiptinemanum sem reyndist vera eg. en hann gaeti lika verid med mig i husinu til ad hafa tilefni til ad hringja i pilly kennarann sinn og raeda um sameiginleg vandamal okkar onnulies sem var stelpan i husi pilly. svo fekk eg ad fara ad heyra i odrum hverjum matartima hvad pilly hefdi ad segja um mig. ad eg vari klikkud, stjronsom og .s fr. a sama hatt fekk eg lika ad heyra um vandamal onnulies a heimli pilly baedi i gegnum onnulies og brodur minn. annalies bjo a thvi heimili fram i februar.
en svo er nu komid ad thessi fjolskylda a ad verda nyja fjolskylda min, thar sem annalies er farin. eg a ad bua hja fjolskyldu sem hefur kynnst mer i gegnum spesbrodur minn og eg hef fengid ad kynnast i gegnum stadhaefingar i matmalstimum a huiemili minu eda vandamalasogum fra onnulies. og eg sem aetladi ad gera goda hluti med gomlu fjolskylduna i fortidinni en ekki i simasambandi a hverjum degi.

i vandraedaheitaferdalagi minu thessa dagana (er eitthvad ad drolla vid ad koma mer til piura)tha lennti eg allt i einu i fallegu borginni arequipa. svo vildi svo skemmtilega til ad thar lau leidir okkar leifs aftur saman fyrir tilviljun. eg hafdi ekkert a aaetlun en akvad barasta ad skella mer med honum i fjallgongu a eldfjallid misti. thad reyndist verda ad svakalegustu fjallgongu sem eg hef farid i. nu er hvannadalshnjukur bara holl ;) misti er um 5800 metrar en eins og leidsogumadurinn sagdi "tha er thetta ekkert mal". svo vid heldum af stad, illa klaeddir turistar. voppudum i 4 klst med tjold, svefnpoka, isaxir og fleira uppi 4500 metra haed thar sem var tjaldad. gangan var meira og minna bara i thoku en thegar komid var i tjaldbudirnar vorum vid komin upp fyrir skyjin og gatum horft a solsetrid yfir skyjathykninu. eftir ad hafa tekist ad koma musinni ut ur tjaldinu var reynt ad sofa eitthvad i ollum fotum sem vid fundum. bjanalaeti og hlaturskvidur hitudu adeins andrumsloftid thott thad vaeri vid frostmark. en svefninn var ekki langur og raest var um klukkan 2 um nottina. tha skyldi haldid a toppinn. leidsogumadurinn a heidur af thvi ad vera versti leidsogumadur sem eg hef verid med. hann var helst a thvi ad vid hlypum upp a topp i myrkrinu, stakk okkur jafnan af og var ekkert a velta thvi fyrir ser ad meiri hluti folks thjadist af hafjallaveiki og var med i maganum, aelandi eda halfdettandi i svimakostum. eg get alveg vidurkennt thad ad hafa ansi oft hugsad hvad i oskopunum eg vaeri ad leggja a mig, finnandi aelubragdid i munninum eda nystursudid i eyrunum asamt hofudverk. en thad ad horfa a ljos arequipa lengra og lengra i burtu og svo a solaruppkomuna med sinni litardyrd gerdu thad thess virdi. og upp komumst vid thott vid faerum skridandi upp seinustu snjoskaflana. tha blasti vid eldfjallagigur og a hina hondina arequipa i dagsbirtu. en ferdinni var ekki lokid thvi tha tok vid skipun um ad hlaupa nidur brekkurnar. mer finst mjog gaman ad hlaupa nidur fjallshlidar en eg er ekki svo til i thad ad vera skipad thad i hlidum bratts eldfjalls i peru!

amazonferdin reyndist draumur i dos. thrjar evropskar stelpur med tveimur fylgisveinum rerum a kanaoum upp eftir am amazon. hlustudum a kyrrdina, horfdum a apa, pafagauka, letidyr, vatnahofrunga, krokudila og ogrynni skordyra. klifrudum i trjam, sukkum i ledjunna, blotnudum i rigningunni, stungum okkur i anna. syntum med pyranafiskum og ferskvatnshofrungum. vorum etnar af moskitoflugum, sem eg vona ad hafi verid etnar af pyranafiskunum, sem vid hinsvegar veiddum og atum. svafum svo i tjoldum sem annad hvort dundi a thessi draumarigning sem mann dreymir um alla aevi. thessir ognarstoru heitu dropar sem falla beint nidur og gera thig rennblautan a orfaum sekundum. eda tha ad vid horfdum a stjornubjartan himininn og ljosskordyrin thangad til vid sofnudum.

eg fekk algjorlega utras fyrir vidattubrjalaedi mitt og grey fylgifiskar okkar var nett brugdid ad vera eltir uppi tren eda thurfa ad elta upp i tren. en eg fyllti batteriin og er til i ad lifa a flakki, skogar, natturu og folkskodun um nokkud aframhaldandi skeid.

vid komum vid i heimabae farastjorans okkar. litill baer a eyju i amazon thangad sem thu kemst bara a bati. ekkert rafmagn og ekkert vatn i leidslum. en svo mikil heildarstemning. thratt fyrir ad allt vaeri svo olikt islenskri menningu, tha fann eg tharn a thad sem eg sakna a islandi. menninguna ad fara ut ad leika ser, allir saman. thannig var thad i gotunni minni thegar eg var litil, nu finnst mer thad ekki finnast og thad er ekki til i borgunum a strondum peru heldur. thvi er kaldhaednislegt ad eg sem er bara 18 ara thurfi ad fara djupt inni frumskoga amazon til ad finna sambaerilega menningu og thegar eg var litil, bara fyrir 10 arum. thegar allur dagurinn fer ekki i tolvuleiki og sjonvarp. aetli thetta se thvi ekki framtidarbaerinn minn. gerast kennari i thessum bae, lifa a skoginum og ala bornin min upp an rafmagns og vestraenna thaeginda.

eftir heilmiklar samningsumraedur vid afs komst eg i draumaferdalagid. asamt stelpunum sem bua einnig i piura. ferdin hofst med 18 tima rutuferd yfir andesfjollin thangad til vid komum til baejar sem heitir tarapoto og er stadsettur i brottum regnskogahlidum andesfjallanna. thar attum vid godan dag. bodudum okkur i fossi inni skoginum innan um thessi ogrynni graenna plantna, litskrudugra fidrilda og annara skordyra. stungum okkur svo i hylinn af klettum og letum svo solina thurka okkur. svo var dagurinn ad lokum kominn thegar vid knusudum letidyr sem hafdi ekkert a moti thvi ad lura i fanginu a okkur. daginn eftir heldum vid svo i 4 tima hlykkjotta og skroltandi bilferd um regnskogarhlidarnar thangad til vid komumst nidra amazonslettuna og smabaejarins Yurimaguas. thar heldum vid um bord i bat. asamt fjolda folks, farangurs, haena , belja,banana, svina og mjog fjolbreytts farms, af hvers kyns tagi. Heldum uppa 3 haedina thar sem vid komum fyrir hengirumunum okkar. horfdum svo a eldrautt solarlagid og svo fulla tunglid adur en vid lidudumst af stad og sofnudum med amazonvindinn i vitunum og batsnid og arnid og nid amazon sem einstaka sinnum var rofinn af dyrahljodum af fyrstu haedinni. i gaer voknudum vid svo a vidfedmari a, med tren og grodur til beggja handa. dagurinn leid vaggandi i hengirumum vid lestur, svefn eda einungis nautnarinnar vid ad fylgjast med regnskogi amazon lida hja med smathropum og krokkum ad leik arbakkanum, konum vid thvotta og straka ad landa bonunum af arbatum sinum, eda hlusta a rigninguna skella a. eftir tvaer naetur i hengirumunum a amazon, og hafa etid apa an thess ad vita thad fyrirfram, komumst vid til iquitos, staersta baejar i heimi sem ekki er haegt ad komast til a vegi. einungis i bat eda flugvel. dagurinn for i ad skoda belen sem er fljotandi hverfi iquitos. a morgun er planid ad fara i sma amazon safari ferd og svo kemur aframhaldid i ljos. i peru er ekki haegt ad hafa plan, bara hugmyndir sem er reynt ad lata ganga upp med thvi ad lifa einn dag i einu og njota hvers theirra eins mikid og madur getur.

jaeja, mer var hent ut. enda er eg ofbeldisfullm of tilfinningarik, oheidarlega othroskud og illa upp alin. thad fekk eg ad heyra fra brodur minum thegar eg sneri aftur heim til piura. brodur minum sem er 32 ara en litur og laetur ut fyrir ad vera innan vid tvitugt. einnig ad fjolskyldunni lidi illa med mig i hudsinu thar sem eg modgadi pabbann med thvi ad segja honum ad eg vildi ekki fara ut ad skemmta mer med syni hans. theim sama. a hverjum degi borga thau fimm sol fyrir matinn sem eg borda. og thau graeda ekkert. eg hef ekkert stadid mig i thvi ad kenna ensku sem thau aetludust til af mer. finst ad eg hjalpi til a heimilinu en thad er ekki 5 solanna virdi. ef eg vaeri ekkki til i ad breytist almenninlega tha vaeri fjolskyldan betur sett an min. thvi er eg komin a gotuna eins og svo ansi margir adrir herna i piura.

havaxni og granni, stuttklippti og ljoshaerdi strakurinn sem tok a moti mer a rutustodinni i lima reyndist vera kunnuglegur. eda hann leifur ur mh. thad voru fagnadarfundir og saman heldum vid a vapp i storborgarfylingnum um gotur lima. sem meiga eiga thad ad vera afskaplega fridar asyndum en thad tho einungis mjog faar. ja frekar ruglingslegt. midbaerinn i lima er mjog fallegur. en eftir klukkutima ferd i straeto hefur madur lika kynnst hinni hlidinni a lima. sem gerir thad ad verkum ad thad er ekki astaedulaust ad madur ottast um eigur sinar og jafnvel lif sitt a vappinu. en vid attum saman godar stundir. heldum uppa valentinusardaginn med ritskexi, plastosti og hvitlaukssmjori asamt mjog vondu raudvini. kaerleiksandinn var til stadar og godar mh sogur hresstu uppa tilveruna. thad voru godir dagar i lima en nu er eg komin aftur i ofninn i piura.

nu eru dagar minir i cajamarca taldir. eftir otrulegan manud. manud med karnavalid beint i aed. oll kvold a gotunum, syngjandi og dansandi karnaval. thad ad vera herna i nokkrar vikur fyrir karnavalhatidina gaf mer frabaert forskot. mer tokst ad na rithma karnavadansann, laera nokkra donasongva karnavals og adeins ad aefa hitnina med vatnsblodrunum. svo toku hatidaholdin vid. thegar stridid stora vard, tha ekki adeins med vatnsblodrum, heldur ollu sem ther datt i hug. tha var malningin vinsaelust. eg sneri heim i ollum litum sem finnast i regnboganum en gaf mer ekki mikinn tima, for i sturtu og svo var aftur haldid ut og dansad fram a morgunn. daginn eftir for svo fram 4 klukkustunda skrautleg skrudganga, med ollum figurum sem manni getur dottid i hug. og tha var karnavalid formlega buid. en ad sjalfsogdu fer thad ekki svo snoggt og undanfarnadaga hefur sidum karnavals verid haldid afram , farid uta akvoldin ad dansa og syngja. thvi linnir vaentalega ekki a naestunni en hja mer reyndar a morgun thegar eg held hedan til lima ad hitta leif. thad verda fagnadarfundir.

eg lifi a odru tempoi en folk i peru. eg labba hradar, borda hradar, geri allt hradar. thad er ad segja thegarr eitthad er gert. algengast er ad thad er ekkert gert. sumir fara ju i vinnu, adrir i skola en thad er varla laert heima og meiri tima varid i svefn og ad horfa a mexikoskar sapuoperur. eg held ad tempoi islands se holpid svo lengi sem rikissjonvarpid fer ekki ad syna mexikoskar sapuoperur. thad er magnad hvad thaer haegja a tempoi heimilislifsins. thvi aetla eg ad halda mer grifju umtaladra sapuopera og vona ad eg snui aftur til islands a rettu tempoi.

eg er komin aftur uppi fjollin. nuna til cajamarca sem er i 2700 metra haed. her er menning incana beint i aed og menning cajamarca lika. cajamarca er fraeg fyrir carnivalid sem er einmitt ad byrja nuna. sem lysir ser helst i thvi ad allir borgarbuar eru ad missa sig i vatnsstridi. her er ekki haegt ad stiga ut fyrir hussins dyr an thess ad fa i sig minnst 3 vatnsblodrur fra eitthverju folki sem thu hefur aldrei sed adur. thad er meira ad segja buid ad takamarka vatnid vegna ofeydslu svo baerinn er meria og minna vatnslaus.

annars tha by eg nuna hja fjolskyldu sem er eins olik fjolskyldunni minni i piura og hugsast getur. by hja foreldrum og threumr systrum, 18, 20 og 24 ara. allar mjog klarar og skemmtilegar. mynnir mig a hvad thad getur verid gaman ad eiga systur. mamman er svo hjukrunarkona og pabbinn logga og fyllibytta. sem er mjog lysandi fyrir fjallamenninguna i peru. spillatar loggur og fyllibyttur. fyrsta kvoldid mitt a nyja heimilnu hitti eg pabbann blindfullann og vid vorum allar drifnar i biltur med hann keyrandi.ja, spes.

thad rigndi i gaer. i fyrsta skiptid um dag sidan eg kom til piura. thad hefur rignt ca. 5 sinnum sidan eg kom og alltaf bara a nottinni thangad til nuna. thad var mjog skritid. folk i orvaentingu ad flyja og forda ser a medan eg bardist a moti straumi folks til ad komast i rigninguna. en nuna fer eg ad komast i rigninguna thvi a morgun held eg uppi fjollin i einn manud thar sem er vist of mikil rigning og allt a floti. thessu landi tekst merkilega oft ad vera frekar ofgakennt.

en allt annad. thvi eg hitti bekkjarbrodur minn a fornum vegi um daginn og hann var ekki i skolabuningunum sinum. sem er reyndar ekki skritid svona ad kvoldi dags nema thvi ad hann var i svortum stuttermabol sem a stod "dimmuborgir". mer fannst thad ognarmerkilegt og spurndi hvort hann vissi hvad thetta thyddi og hvad thetta vaeri og hann svaradi mer ad hann heldi ad thetta vaeri bara eitthvad djogflanafn a djoflastad, enda nafnid skirfad med blodstofum. thad fannst mer ognar merkilegt her i peru.