fimmtudagur, september 30, 2004

ymislegt drifur a daga mina herna i peru. eftir ad hafa att godar stundir a laugardaginn med nyju hljomsveitinni minni herna i piura ( sem er ansi skrautleg ) . tokst mer ad verda ja nokkud mikid veik. aeldi ur mer vitinu, kynntist svo laekna stettinni herna i piura og greyid gamli madurinn, t.e. pabbinn a heimilnu fekk ad kynnast mer adeins betur. thar er hvernig thad getur verid ad vera med stelpu a heimilinu sem er tveimur kynnslodum yngri, fra evropu og ekki til i lata bjoda ser hvad sem er. thad er hann fekk ad kynnast broti af thvi hversu reid eg get ordid eftir ad hann raeddi i eitt skiptid ( af morgum ) um mig, a bylgjulengd kralrembunnar sem rikir her og gerdi rad fyrir thvi ad eg skildi ekki. aei. eg held ad gomlu hjonin hafi ekki vitad uti hvad thau voru ad fara thegar thau samthykktu ad taka mig.

miðvikudagur, september 22, 2004

til hamingju med afmaelid mamma min.

dagurinn i dag er buinn ad vera godur dagur. i dag for eg asamt bekkjarfelogum minum i skodunarferd i haskola herna rett fyrir utan baeinn. krakkarnir bekknum minum eru flest rosa hress og allir skemmtu ser rosa vel. en thratt fyrir thad eiga godar stundir saman tha gefa thau otrulega mikinn skit i hvert annad a sama tima. eg mun ekki komast inni thann humor. og tek thad ekkert naerri mer. thad er otrulegt hvad thau geta verid vond vid hvert annad. stridnin her er mjog personuleg. thad var alveg nytt fyrir mer i dag ad thykja fyndid thegar stelpurnar redust a nokkra straka og klipptu af theim harid. alveg vid harsvordinn og alls ekkert litid. eg gat bara ekki hlegid og skildi greyid strakinn, sem vard verst uti, rosa vel thegar augun a honum urdu frekar vot. a medan stelpurnar veltust um af hlatri. thad thykir einni g afskaplega fyndid ad stela og eta nesti hvers annars. rifa, krassa a og eydileggja baekur og fot.

ad klippa har var nytt i humornum herna i dag og jafnframt var thad nytt fyrir mer ad fa aeluna uppi hals vid ad sja eitthvad. en hun kom i morgun i skodunarferdinni i haskolanum. thar fengum vid nefninlega ad sja fostur mismunandi langt komin i throskaferlinu i glerkrukkum. mer var misbodid en thad var ekki buid. svo fengum vid nefninlega ad sja rotnandi likama manna vokva i eitthverskonar tonkum. lyktin var svo sterk ad eg fekk i augun. mer var svo sidferdislega misbodid en virtist vera su eina a theirri skodun. naest var thad bara ad skoda strutana.



sunnudagur, september 19, 2004

a fostudaginn skellti eg mer i gongutur. thad reyndist svo ekki alveg jafn mikill gongutur og eg hafdi haldid. thad hafdi verid gripid a lofti ad mer thaetti gaman ad labba, svo brodirinn vildi baeta upp fyrir thad ad eg fengi aldrei ad labba neitt og skradi okkur i truarlega gongu til litils baejar vid strondina. svo a fostudaginn maettum vid a upphafsreitinn klukkan 4 eftir skola hja mer. hann hafdi sagt mer ad til baejarins vaeru 60 km og eg tok thvi bara. leist agaetlega a, en skildi samt ekki alveg hvernig allt thetta folk aetladi ad komast. thatta voru morg hundrud manns. margir hverjir a flippflopps, med dotid sitt i plastpokum og eg skil ekki enntha hvernig thad komst a leidarenda thvi vegalengdin var gengin i einum rikk. a 16 klst. eftir hverja 15 km var stoppad. fysrt i ca. 20 min. annad skiptid ca. klst og tha var sofid. thridja stoppid for svo lika i svefn. brodirnn hafdi jafnframt sagt mer ad morgunmatur vaeri frir og allur maturinn svo eg hafdi ekki paelt i thvi ad hafa med mer kjarngott nesti. var med rusinur, thrja avexti og vatn. eftir helming fyrsta afanga var komid myrkur og thad var alveg thangad til fyrri helmingur seinasta afanga hofst. thvi var thetta eins og ad ganga 60 km a hlaupabretti. ekkert ad sja og bara jafnsletta i gegnum eydimorkin i eina att i 16 klukkustundir. thad var gengid svo hratt ad ef thu vardst madur a thvi ad aetla ad halda uppi samraedum vid eitthvern. en thu gast ekkert gert. ju nema sungid med theim sem sungu sama truarlega songinn alla leidina. thu gast ekki gefist upp, thu gast ekki ordid eftir i eydimorkinni, ekkert val. thetta var eins og ad aganga i flottagongu. folk i einu fotunum sinum og med teppi og svefnpoka vafinn utan um sig. thetta var svaka upplifun sem er gaman ad hafa reynt en mun svo sannarlega ekki verda reynd aftur. dagurinn i gaer for svo i svefn. svaf i 14 tima. kom samt nokkud heil utur thessu en greyid brodurinn getur ekki gengid. ja hann a heidur ad thvi ad vera ofgakenndur.

fimmtudagur, september 16, 2004

af lifinu i peru er allt gott ad fretta. nu er thad komid i meiri reglu eftir ad skolinn hofst og sennilega ordid ad hverdagslegu lifi her thott thad se ekki mjog hversdagslegt fyrir mer. a hverjum degi ber eitthvad nytt fyrir augu ( thott thad se ekki alltaf merkilegra en kramda risarottan sem eg skokkadi fram a i morgun). baerinn verdur alltaf kunnuglegri og kunnugelgri, asamt folkinu og fleiru. solin heldur afram ad skina daginn inn og ut og nu fer hlynandi. folkid er svo alltaf jafn hresst og baerinn a sifellu idi.

thad er helst ad fretta, upphaf skolagongur minnar her, i sidustu viku. skolinn minn er litill einkaskola ekki svo langt i burtu fra husinu minu. ca. 20 min a labbinu og 5 min i mototaxa. eg hafdi hugsad mer ad labba i skolann en thad reyndist ekki vinsaelt af forradamonnum herna thar sem raudhaerd stelpa i skolabuning, ein a labbi i frekar subbulegu hverfi gaeti virkad sem steik a teini fyrir tha sem er ekki jafngodhjartadir og adrir. vegna thessa ferdast eg med einum af ognarmorgum mototoxum a hverjum degi kl 7.20 og kem heim 14.30.

bekkurinn minn samanstendur af 46 frekar hressum krokkum. 12 stelpum og 34 strakum. thau eru flest 16 og 17 ara og kennslustundirnar eru frekar spes. namsefnid virdist ekki skipta miklu malien samt vita krakkarnir merkilega mikid. mun mikilvaegara i timum er blistrid, sktulukost, matur, brefaskriftir, tjatt og noldur i kennurunum og brefkulukast. mer finnst stada kennarans ekki jog seftirsoknarverd. en thetta kemur ser svosem agaetlega fyrir mig thar sem eg kem ekki mjog sterkt inn namslega sed eg akvad thvi bara ad kasta fyrstu brefkulunni og gerast hluti af hopnum. bekkurinn hefur annars bara tekid mer nokkud vel. hitti til daemis fljotlega hana merly sem eg held ad sjai sig knuna til ad bjarga mer fra, skiptinemanum, fra glotun. hun var fljot ad kenna mer hinar helstu "sidareglur" og kippti mer svo i sund thar sem hun aetladi ser ad gera mig bruna.

fyrir utan skolann er svo nog ad gera, heimsoknir og flaekingur med braedrunum og vinum thess yngri, cinziu svissnesku og fjolskyldu hennar, bekkjarfelogum eda afs folki.
i kvold fer eg a fyrstu aefinguna mina i bigbandi eins af haskolunum herna og audvitad heldur danskennslan afram hvenaer sem taekifaeri gefst og allir leggja sitt ad morkum til ad kenna mer gullnu sporin.

um helgina fer eg svo i 60km truarlega gongu til nalaegs baejar. (thad var kannski tekid of bokstaflega thegar eg sagdi ad mer thatti gaman ad labba). en eg efast sam ekkert um ad thetta geti ordid skemmtilegt, allavega ahugavert og god hreyfing. i for verda brodirinn yngri, vinur hans, cinzia svissneska og ca. 200 haskolanemar ur baenum.

her er semsagt nog ad gera sem a agaetlega vid mig.
vona ad allir hafi thad sem best a froni

laugardagur, september 11, 2004

Heimilisfangid mitt i peru er:

co/ Nuñes Peña
Urb. Talara A-40
Piura
Piura
Peru

þriðjudagur, september 07, 2004

jaeja.. nu hef eg gengid i gegnum fyrsta skoladaginn. thad var bara alls ekki svo slaemur dagur. eftir ad hafa stadid i halftima i skolabuningunum okkar, bedid, sungid, blessad okkur, sungid og bedid hofust kennslustundir. namsefni virdist vera thad sem skiptir minnstu mali i timum. en kthad kemur svosem ekki ad sok thar sem eg skil her ekki mikid i heimspeki a spaensku. eg var fjotlega tekini fostur af nokkrum hressum stelpum og gat stautad uppur mer nokkrum ordum, thad er helstu upplysingum, en thad komst nu thad vel til skila ad rumlega fjortiu manns ( thad er bekkurinn minn ) kalla mig aeju. sem er svosem allt i lagi. thegar aejax brandararnir voru bunir.

föstudagur, september 03, 2004

nu eru tvaer vikur lidnar fra brottfor minni af froninu og eg bara vid goda heilsu. hef haft nog ad gera og stokkid inni menningu baejarins piura i peru. her er mikil matarmenning og dans menning. eg fekk ad sannreyna thad i gaer thegar eg datt inni afmaelisbod hja brodur vinkonu brodur mins herna og var fljotlega svipt a dansgolfid af feitum og hressum fraendum og braedrum afmaelisbarnsins. thad er thvi spurning hvort eg verdi ekki komin a lagid med dansinn thegar eg kem aftur a fronid ( var ekki alveg med a notunum i gaer).
eg veit ekki hvort eg nai litarhafti og danshaefileikum innfaedda en aldrei ad vita.