skip to main
|
skip to sidebar
laugardagur, maí 31, 2008
þegar meðleigjendur mínir, gígja og helga, voru báðar út í útlöndum, mamma og pabbi voru líka í útlöndum, systur mínar líka í útlöndum og enginn maggi þá kom ég sjálfri mér á óvart og gróf upp lítinn gulan bangsa.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli
Nýrri færsla
Eldri færslur
Heim
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
fyrri færslur
►
2010
(5)
►
nóvember
(1)
►
október
(4)
►
2009
(4)
►
mars
(1)
►
janúar
(3)
▼
2008
(48)
►
desember
(7)
►
október
(1)
►
september
(3)
►
ágúst
(4)
►
júlí
(2)
►
júní
(9)
▼
maí
(11)
þegar meðleigjendur mínir, gígja og helga, voru bá...
adrenalínið fer af stað þegar það verður jarðskjál...
í gamla hljómalindarhúsinu er búið að opna nýtt ka...
einu sinni var ekkert mál að týna síma eða veski á...
lífið er búið að vera ósköp ljúft. amælisboð og gó...
ég fékk vinnu og það hefur slaknað á teygjunni.hel...
það heldur áfram að teygjast á teyjunni.
[i thɪlɛpnɪ a:v θvi að au: mɔrkʏn ɛr phrou:v i ljo...
stemningin á þjóðabókhlöðunni er eins og á edrú me...
ég sit í glugganum á eymundsson með opnar bækur, e...
í dag er verkalýðsdagurinn. þeir mættu vera fleiri...
►
apríl
(10)
►
janúar
(1)
►
2007
(55)
►
desember
(1)
►
nóvember
(5)
►
október
(12)
►
september
(1)
►
ágúst
(2)
►
júlí
(1)
►
júní
(2)
►
maí
(9)
►
apríl
(3)
►
mars
(3)
►
febrúar
(7)
►
janúar
(9)
►
2006
(68)
►
desember
(5)
►
nóvember
(10)
►
október
(8)
►
september
(6)
►
ágúst
(4)
►
júlí
(6)
►
júní
(9)
►
maí
(4)
►
apríl
(14)
►
febrúar
(1)
►
janúar
(1)
►
2005
(29)
►
október
(1)
►
júlí
(1)
►
júní
(3)
►
maí
(8)
►
apríl
(3)
►
mars
(6)
►
febrúar
(4)
►
janúar
(3)
►
2004
(67)
►
desember
(6)
►
nóvember
(3)
►
október
(2)
►
september
(7)
►
ágúst
(4)
►
júlí
(3)
►
júní
(7)
►
maí
(11)
►
apríl
(12)
►
mars
(4)
►
febrúar
(4)
►
janúar
(4)
►
2003
(25)
►
desember
(7)
►
ágúst
(7)
►
júlí
(4)
►
júní
(7)
Tenglar
atli viðar
einar
hörður
katrín
óskar
ragnheiður
þorleifur
Engin ummæli:
Skrifa ummæli